各省、自治区、直辖市及新疆生产建设兵团民（宗）委（厅、局），广西、云南、西藏、新疆等省、自治区民语委（办）： 为认真贯彻落实党和国家的民族政策法规，推进民族团结进步事业，根据国家有关法律法规和国家民委“三定”的有关规定，现就做好少数民族语言文字管理工作提出如下意见。 一、做好少数民族语言文字管理工作的重要意义 （一）我国是统一的多民族国家，目前仍有一部分少数民族人口使用着本民族的语言和文字。少数民族语言文字是不仅是少数民族日常生产生活重要的交际工具，而且是民族文化的载体，是民族情感的纽带，是国家宝贵的资源。

尊敬的最高人民法院：       我们藏族自治地区的各级人民法院包括西藏自治区高级人民法院以及各藏族自治州中级人民法院和自治州所辖各县人民法院的官方网站至今没有设置藏语言文字网页，各级法院的官方微博也一律不使用藏文。很多不懂汉文的藏族公民无法从这些网站上了解党和国家的法治方

༄༅།། བཀུར་འོས་ཆེས་མཐོ་མི་དམངས་ཁྲིམས་ཁང་ལགས།                                                     ཆེད་ཞུ། ང་ཚོ་བོད་ཀྱི་ས་ཁུལ་གྱི་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་དང་བོད་རིགས་རང་སྐྱོང་ཁུལ་དང་དེའི་ཁོངས་སུ་གཏོགས་པའི་རྫོང་དང་གྲོང་ཁྱེར་བཅས་ཀྱི་མི་དམངས་ཁྲིམས་ཁང་གི་དྲ་རྒྱའི་ནང་དུ་བོད་ཡིག་གཏན་ནས་བཀོལ་སྤྱོད་བྱེད་ཀྱིན་མེད་པས། རྒྱ་ཡིག་མི་ཤེས་པའི་བོད་རིགས་ཕལ་ཆེ་བས་དྲ་རྒྱ་དེ་དག་ལས་ཏང་དང་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་སྲིད་ཇུས་དང་ཁྲིམས་ལུགས་ཤེས་བྱ་ཁག་ལ་སློབ་སྦྱོང་དང་ཤེས་ཚོར་གཏན་ནས་བྱེད་ཐུབ་གིན་མེད། བོད་རིགས་རང་སྐྱོང་བྱེད་པའི་རིམ་པ་སོ་སོའི་མི་དམངས་ཁྲིམས་ཁང་གིས་བོད་ཡིག་བཀོལ་སྤྱོད་མི་བྱེད་པ་དེ་རྒྱལ་ཁབ་ཀྱི་རྩ་ཁྲིམས་དང་། མི་རིགས་ས་གནས་རང་སྐྱོང་གི་ཁྲིམས། བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་ཀྱི་བོད་སྐད་ཡིག་སློབ་སྦྱོང་དང་བེད་སྤྱོད་དར་སྤེལ་བཅས་ཀྱི་གཏན་འབེབས། བོད་རིགས་རང་སྐྱོང་ཁུལ་བཅུའི་རང་སྐྱོང་སྲོལ་ཡིག་དང་བོད་སྐད་ཡིག་གི་ལས་དོན་སྲོལ་ཡིག་བཅས་ཀྱི་ནང་དུ་རང་སྐྱོང་ས་ཁུལ་གྱི་ཁྲིམས་འཛིན་ལས་ཁུངས་ཀྱིས་བོད་སྐད་ཡིག་ངེས་པར་དུ་

江必新 (本文系根据作者在2017年7月3日中国人民大学法学院举行的“中法宪法上的环境权”国际研讨会上的演讲修改完成。) 一、环境权益司法保护的宪法规范根据 对环境权益的保护离不开司法的能动性，但司法是执行法律的机关，其行为受到现行法律的限制。中国宪法虽然没有环境权益的明确规定，但有保护环境权益之精神。 一方面，人格尊严条款是宪法保障环境权益的价值基础。中国宪法第三十三条第三款规定：“国家尊重和保障人权”，第三十八条规定：“中华人民共和国公民的人格尊严不受侵犯”，确立了国家尊重和保障公民人权和人格尊严的义务。享受良好的生态环境是维护基本人格尊严的应有之义，人的尊严为环境权益提供了权利正当性的价值基础。中国参加的关于防止臭氧层破坏、保护海洋环境资源、保护南极环境资源、保护生物多样性等国际公约，将生存权、发展权、环境信息获取权、诉诸司法权等环境权益与环境人格利益保护紧密联结。学术界和实务界多数学者认为，国家对人权的尊重和保障义务当然应该适用于环境权益。  

དེང་སྐབས་གྲོང་ཁྱེར་ནས་ཁྱེད་ཀྱི་ཁྱིམ་ཐོ་འཇོག་དོན་མེད་ན། རང་གི་ཁྱིམ་ཐོ་དེ་ཕྱིར་འབྲོག་ཕྱོགས་དང་ཞིང་གྲོང་ལ་སྤོར་ན་བཟང་། ད་ལོ་དང་སང་ལོ་གཉིས་ནི་ཞིང་སྡེ་བཅོས་སྒྱུར་སྲིད་ཇུས་ལག་བསྟར་གྱི་ལོ་མཐའ་མ་དེ་ཡིན་པ་དང་། སང་ལོ་ནི་རྒྱལ་ཡོངས་ཀྱི་རོང་འབྲོག་ཕྱོགས་ས་ཞིང་བདག་དབང་ཐོབ་ཐང་གཏན་འཁེལ་བྱེད་པའི་ལས་དོན་ཡོངས་འགྲུབ་བྱེད་དགོས་པའི་ལོ་ཞིག་ཡིན་ཕྱིན། ས་ཞིང་དོ་དམ་དང་གཞིས་སར་ཆོག་མཆན་འགོད་པའི་ལས་དོན་སོགས་ཀྱི་ཆ་རྐྱེན་ཇེ་བཙན་ཇེ་དམ་དུ་འགྲོ་སྲིད། དེའི་ཕྱིར་གྲོང་ཁྱེར་ན་ཡོད་པའི་ཁྱིམ་ཐོ་རོང་འབྲོག་ས་ཁུལ་དུ་བསྐྱར་སྤོ་བྱས་ཏེ་ས་

དེང་སང་དྲ་ཐོག་ན་༼བོད་ཡིག་མ་སྦྱངས་ན་ཁྲིམས་འགལ་རེད་༽ཟེར་བའི་རྩོམ་ཞིག་བརྒྱུད་བསྐུར་མང་བོ་བྱེད་བཞིན་འདུག རྩོམ་གྱི་མིང་ནི་དེ་ལྟར་བཏགས་མོད་ཀྱང་རྩོམ་གྱི་བརྗོད་བྱ་ནི་༡༩༨༧་ལོར་བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་ཀྱི་སྐབས་བཞི་བའི་མི་དམངས་འཐུས་མི་ཚོགས་ཆེན་སྟེང་དུ་བཟོས་པའི་༼བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་ཀྱིས་བོད་སྐད་ཡིག་སློབ་སྦྱོང་དང་བེད་སྤྱོད་དང་འཕེལ་རྒྱས་གཏོང་བའི་གཏན་འབེབས་༽(ཚོད་ལྟ་མ་)་དེ་རྒྱ་ཡིག་ནས་བོད་ཡིག་ལ་བསྒྱུར་བ་ཡིན་པའི་ཁྲིམས་ཡིག་རང་རེད། ༼གཏན་འབེབས་ཚོད་ལྟ་མ་༽དེ་ཡང་༢༠༠༢་ལོར་བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་ཀྱི་སྐབས་བདུན་པའི་མི་དམངས་འཐུས་མི་ཚོགས་ཆེན་སྟེང་དུ་བསྐྱར་བཅོས་བྱས་ཏེ། སྔོན་གྱི་༼གཏན་འབེབས་ཚོད་ལྟ་མ་༽དེ་ནུས་མེད་དུ་བཟོས་ཤིང་༼བོད་རང་སྐྱོང་ལྗོངས་ཀྱིས་བོད་སྐད་ཡིག་སློབ་སྦྱོང་དང་བེད་སྤྱོད་དང་འཕེལ་རྒྱས་གཏོང་བའི་གཏན་འབེབས་༽ཞེས་པའི་

《西藏自治区学习、使用和发展藏语文的若干规定》 （试行）是1987年由第四届自治区人大制定的关于藏语言文字使用和发展的地方性法规，也是藏区第一部藏语言文字的立法。该法颁布后，对藏语言文字的使用和发展发挥了不可磨灭的作用。但是随着2000年《国家通用语言文字法》和《立法法》等法律的颁布，这个规定也随之被自治区立法机关修改地面目全非。2002年第七届自治区人大废止《西藏自治区学习、使用和发展藏语文的若干规定》 （试行），重新制定了《西藏自治区学习、使用和发展藏语文的规定》，这个新规定否定了自治区主要语言文字是藏语言文字的原来的规定，在自治区内把国家通用语言文字和藏语文相提并论，使藏语文彻底失去主导地位。这个修改阻止了藏